In Metz, een van de meer noordelijke Franse steden, voornamelijk oude mijn-industrie, is een paar jaar geleden het prachtige Centre Pompidou verrezen, een dependance van het Parijse Beaubourg, centrum voor moderne kunst.
We zagen twee fantastische tentoonstellingen: 'Phares' , bestaande uit schilderijen en kunst, zo groot van afmeting dat ze vrijwel nooit in musea komen.
Hier een vierluik van Delaunay (er pasten er maar 3 op de foto)
een echte Picasso
en , ook heel bijzonder een 'object' van Kapoor waar de diepte schijn is - of niet?
(we zagen hem al eens in De Pont in Tilburg).
Er was ook nog een andere tentoonstelling die onze belangstelling trok: Formes simples.
Vooral beelden die zeer aanspraken:
Juist die weekend van 21 juni was in heel Frankrijk het Fête de la Musique.
Op alle hoeken en pleinen mag muziek gemaakt worden.
Op alle hoeken en pleinen mag muziek gemaakt worden.
Terwijl wij op een terrasje heerlijk zaten te dineren speelde daar een groepje soixante-huitards gezellige ouderwetse liedjes van Buffalo Springfield, Muddy Waters, Bob Dylan, the Birds en zelfs van de Rolling Stones.
Maar het mooiste schilderij zagen we in 't echt: de etalage van een patisserie, zomaar in een straatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten