NEDERLANDS JAZZ ARCHIEF BENEFIETCONCERT

Een prachtige avond in het Amsterdamse Bimhuis: het vijfde benefietconcert voor het Nederlands Jazz Archief.

De avond werd geopend door de big band van het Conservatorium van Amsterdam onder leiding van Erik van Lier.  De avond stond een beetje in het thema van herdenking: de band speelde arrangementen van wijlen Rob Pronk en Jerry van Rooyen.
Zangeres Roos Jonker maakte een goede indruk.

Het ICP Sextet, zonder de in 2017 overleden Misha Mengelberg, speelde composities van de legendarische Sean Bergin.
V.l.n.r. piano Guus Janssen, bas Ernst Glerum, slagwerk Han Bennink, trombone Wolter Wierbos, Michael Moore tenor, Ab Baars Alt.

Een groot plezier was het optreden van de Dutch Swing College Band. Tot voor kort zouden zij door de jazzpolitie zeker uit het Bimhuis zijn geweerd. Nu werden zij warm onthaald en waagden zij het zelfs composities te spelen van Misha Mengelberg en Willem Breuker (vloeken in de kerk?).

Tot slot een voor deze avond samengestelde band die een tribute aan Peter Guidi speelde, de inspirerende jazzopleider die dit jaar zo tragisch overleed.
De jazztoppers Benjamin Herman, Mo van der Does en Ben van Gelder op altsaxofoon, met pianist Timothy Banchet, bassist Tobias Nijboer en drummer Joost Patocka. 

En daarna nog een grote verrassing: Cor Bakker bracht een ode aan Louis van Dijk, die oorspronkelijk de slot-verrassing zou zijn, maar wegens een handblessure niet kon optreden.
Cor Bakker bracht weer als onverwachte gast mee de zangeres Madeline Bell, die zeer toepasselijk Somewhere Over The Rainbow zong voor Louis van Dijk.

MILES DAVIS 1960 - REVISITED

Een fantastische avond met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw

Zestig jaar na dato is de magie van de nachtconcerten nog niet vervaagd. Rond 1960 was het Concertgebouw het brandpunt van de jazzbeleving in Nederland.
Het Nederlands Jazz Archief en het Jazz Orchestra of the Concertgebouw houden de herinnering aan die glorieuze concerten levend.

 

Op 1 november was het eerste concert in de cyclus Dutch Jazz Heritage, gewijd aan Miles Davis. Zijn concert van april 1960, dat door het NJA is uitgebracht op de dubbel-cd Miles Davis: So What, werd in historisch perspectief geplaatst en het JOC gaf eigentijdse vertolkingen van zijn muziek.

Trompettist Ruud Breuls soleert met op de achtergrond een foto van het publiek bij het legendarische concert van 1960.

 De drie trompetsolisten samen: van links af Ian Cleaver, Ruud Breuls en Jan van Duikeren.

Jan van Duikeren maakte grote indruk met zijn vertolking van Whisper Not op bugel.

 

Bert Vuijsje (rechts naast baritonsaxofonist en artistiek directeur Juan Martinez) vertelde over het concert van 1960, toen John Coltrane het publiek schokte met zijn ongehoorde saxofoonklanken.

  

Het jonge Nederlandse trompettalent Ian Cleaver speelde als gast mee in het slotnummer Footprints. 

Dit concert was al weken van tevoren uitverkocht en wordt volgend seizoen herhaald. Op 18 januari 2019 volgt een concert gewijd aan Thelonious Monk, en op 25 april 2019 wordt het eerste seizoen van Dutch Jazz Heritage afgesloten met Chet Baker.

AFSCHEID VAN LOUIS

Op vrijdag 14 september gaf Louis van Dijk tijdens het Loosdrecht Jazz Festival zijn laatste concert.Wegens zijn gezondheid moet hij stoppen met optreden. Er waren warme toespraken van Cees Hamelink (zijn eerste bassist), van collega-pianist Peter Beets en van Louis zelf.
Zijn loopbaan kreeg de eerste impuls toen hij in 1961 het Loosdrecht Jazz Concours won, dus hiermee was de cirkel rond. 

Met veel vuur speelde hij samen met Peter Beets op twee vleugels Gershwin's Strike Up The Band, begeleid door drummer Han Bennink en bassist Ernst Glerum.

 

Natuurlijk ging Han Bennink even later op de houten vloer met zijn trommelstokken tekeer terwijl Peter Beets speelde, maar daar kijkt niemand meer van op.

Na het sfeervolle afscheid van Louis van Dijk, die werd gehuldigd met een staande ovatie en een bloemenzee, vervolgde Peter Beets  het concert met drummer Gijs Dijkhuizen en bassist Frans van Geest, waarbij als speciale gast zangeres Fay Claassen optrad.

Zij zong How Deep Is The Ocean en 's Wonderful.
 

GOUVY STILL GROOVY

.
 Dit jaar gingen we maar eens niet naar North Sea,  maar naar een van de leukste jazz festivals van West-Europa.
In de Belgische Ardennen vlak bij Luxemburg ligt in het plaatsje Gouvy de Ferme Madelonne, waar de afgelopen decennia tientallen jazzgrootheden uit Amerika en Europa hebben gespeeld.
Dit jaar luisterden in de snikhete festivaltent zo'n 1000 liefhebbers vrijdagavond 3 augustus achtereenvolgens naar twee hommages aan het jazzverleden en één fascinerende hedendaagse groep.

De Amerikaanse Sharon Clark bracht een ode aan  Sarah Vaughan.


De Belgische toppianist Eric Legnini reconstrueerde met zijn quintet de soul jazz van Les McCann.

Het absolute hoogtepunt was de groep van tenorsaxofonist Joe Lovano en trompettist Dave Douglas.
Met op drums de ongeëvenaarde Joey Baron speelden zij jazz die zowel tijdloos als eigentijds is.

 

Comblain-la-Tour, het monument voor het jazzfestival dat daar van 1959 tot 1966 werd gehouden. In 1978 vond deze traditie een waardige voortzetting in Gouvy.

 

JAZZ IN DE KERK

TROMMELFESTIVAL IN AARTSWOUD
Dit intieme sfeervolle jazzfestival werd net als vorig jaar met veel succes georganiseerd door de prominente Nederlandse drummer Joost Patocka.

Als opvallend decor dient een wand van platenhoezen uit zijn verzameling.

Joost opende de middag zelf in een trio met de Catalaanse vibrafonist Jorge Rossy (bekend geworden als drummer van Brad Mehldau) en Tom Warburton bas.

 
Het festival wordt gehouden in het kerkje van het Noord-Hollandse plaatsje Aartswoud.
Uit het hele land komen de jazzliefhebbers (veelal mannen!) hierheen om te genieten van de kunst van het jazzdrummen. De presentator was, net als vorig jaar, de vlotte Wilfried de Jong.

Veel indruk maakte de alom gerespecteerde, inmiddels 83-jarige John Engels, die nog vol energie zit en meesterlijk en zeer alert speelt.

Hij trad op met Benjamin Herman altsax en Tobias Nijboer bas.
Een fantastisch concert - slechts een trio, maar zoveel warmte en variatie.

Een hoogtepunt was de uitreiking van de prijs voor jong drumtalent, het 'gouden Slifje, een  constructie van Han Bennink. Dit jaar ging deze wisseltrofee naar de veelbelovende Tim Hennekes, die het kleinood overhandigd kreeg door de winnaar van vorig jaar, Wouter Kühne. Een en ander uiteraard aan elkaar gepraat door Wilfried de Jong.

De winnaar trad vervolgens op met zijn kwartet, waarin ook altsaxofonist Mo van der Does opviel als veelbelovend jong talent, onder meer door zijn prachtige toon.

De catering van het festival werd prima verzorgd door café Stompetoren aan de overkant van de weg, waar je lekker op het terras van je hamburger, saté of stoofvlees kon genieten - uiteraard met frites erbij.

En natuurlijk was ook Bert Vuijsje aanwezig om promotie te maken voor het Nederlands Jazz Archief  en NJA-cd's te verkopen. 

THE WINNER WINT EEN EDISON

Voor de derde keer sinds 2013 heeft het Nederlands Jazz Archief een Edison in de categorie Het Document gewonnen.
Ditmaal is het de CD Herman Schoonderwalt: The Winner.

Deze LP uit de jaren 60 was jarenlang haast onvindbaar en is nu weer toegankelijk gemaakt, voor het eerst in glanzende stereo en met toevoeging van 5 bonus tracks.

BREMEN Jazzahead 2018

Mooie dagen in Bremen
Jazzahead! is de jaarlijkse internationale beurs in het Duitse Bremen, waar jazzmuziek wordt gepromoot en verhandeld. In een gigantisch gebouw met stands uit meer dan 60 landen, tot en met Estland en Azerbeidjan. De focus lag dit jaar op jazz uit Polen. Een enorme stand en veel optredens en presentaties.
Bremen is een grote ontmoetingsplaats voor muzikanten, concertorganisatoren, platenmensen en  producers.

En je kunt er uiteraard ook naar jazz luisteren. Uit Nederland waren er een paar interessante optredens:

Hermine Deurloo, met haar mondharmonica en Rembrandt Frerichs piano, Vinsent Planjer drums en
Benjamin Glorieux cello. Ze speelden eigen composities en wisten het publiek te boeien en te ontroeren, tot en met het slot: een korte impressie van Jacques Brels Ne me quitte pas.

Heel vrolijk was het optreden van pianist Jasper van 't Hof

Met Paul Heller tenorsaxofoon, Bodek Janke drums, Jörg Brinkmann cello

Bodek Janke (geboren in Polen), de beste drummer die we in lang hoorden.


Het leek een beetje spijtig om bij mooi zomerweer steeds binnen in donkere benauwde zalen naar muziek te luisteren, maar tussendoor kon je op een sfeervol terras onder de bloesembomen van een drankje genieten.