ZEERGELEERDE ZOON

Vandaag een piekdag voor mijn zoon Stefan Metaal (en mijzelf).
Hij promoveerde tot doctor aan de Universiteit van Amsterdam en verdedigde zijn proefschrift: Identiteit van stad, dorp en buitenwijk.
Links de Promotiecommissie met de Pedel, rechts Stefan met zijn paranimfen.














Het was een mooie plechtigheid in de sfeervolle Agnietenkapel.
Daarna volgde een receptie en de dag werd afgerond met een lunch in de Academische Club.



De eenvoudige lunch bestond uit pompoensoep en een aangeklede salade met een kip-broodje.

















Er waren leden van de Promotiecommissie, familie en vrienden. Natuurlijk was Stefans vrouw Irene er en de kleine Felix.
Er werd gesproken door Stefans drie vaders - vader Nico, schoonvader Jur en 'plastic' vader Bert - en door co-promotor mevrouw Droogleever Fortuijn.



























Het laatste woord was voor de nieuwe zeergeleerde heer, die blij en opgelucht was dat het allemaal zo goed was verlopen. Hij dankte allen voor hun geduld en vertrouwen.

MODE MET MONIKA

Een feestelijk dagje uit met vriendin Monika naar het Haagse Gemeentemuseum om de tentoonstelling Mode en Kunst te bewonderen.
Naast schilderijen en beelden stonden er jurken en pakjes uit dezelfde periodes, chronologisch vanaf ongeveer 1900.
De bevrijding van de vrouwenkleding van traditie en corset, werd simpel en bijna logisch gekoppeld aan het losmaken van de kunst uit het keurslijf van de figuratieve regels.

Links een zijden pak, zeer modern voor de interbellum-tijd en rechts een echte Fortuny-jurk van geplisseerde zijde, uit de jaren 30 van de vorige eeuw. Het contrast met de ingesnoerde tailles van rond 1900 kon niet mooier getoond worden.














Er was ook mooie mode van veel recenter datum.
Natuurlijk de beroemde Mondriaan-jurken - de originele van Yves Saint Laurent uit 1965 (rechts) en mooie Nederlandse volgens hetzelfde idee van Frans Molenaar uit zijn begintijd (links).
Een pakje van Alexander McQueen van stof geïnspireerd door William Morris-behang,
Dior-jurken van John Galliano naar schilderijen van Gustaf Klimt.
Ook waren er schitterende, weelderige, ondraagbare (?) avondjurken van Vivienne Westwood.
































Een dagje uit is niet compleet zonder een lekkere lunch. Dus namen we de tram naar Scheveningen en gingen ons te buiten in visrestaurant Simonis aan de oude haven.


















Zo mooi en zonnig kan het nog zijn in november.