JAZZREÜNIE IN HEEMSTEDE

Willem van de Poll heeft zijn eigen Pollyanna Studio in Heemstede, waar hij de afgelopen jaren geregeld jazzconcerten op de zondagmiddag organiseerde. Zondag 8 december was er een, voorlopig helaas eenmalige, reünie van zijn jazzclub.
Zangeres Ilse Huizinga trad op met haar band die bestaat uit haar man Erik van der Luijt piano, Joost Kesselaar drums en Erik Robaard bas.




Ze zong een aantal goedgekozen American standards, en een paar eigen songs van Willem van de Poll.
Die zijn ook te horen op de cd bij zijn boek Nog één van mij...
De club Pollyanna zat helemaal vol met jazzliefhebbers en -kenners.

Willem van de Poll fotografeert Ilse Huizinga.

Bert Vuijsje was er ook om van de muziek te genieten en Vrienden voor het Nederlands Jazz Archief te werven.



EGMOND STILTE NA DE STORM

De wilg heeft de storm overleefd. Gelukkig maar, want hij staat vlak bij het huisje.
We waren bang dat hij zou omwaaien en op onze nieuwe dakkapel zou vallen.
Maar alles is goed gegaan.

Nu heeft de tuinman de wilg gesnoeid en een kopje kleiner gemaakt.

De dreigende tak is afgezaagd. De kruin is uitgedund.
Het ziet er spookachtig luguber uit, maar we kunnen  zonder angst slapen en de volgende storm afwachten.
De wilg zal in de lente weer blaadjes krijgen en mooi worden.

Een andere boom heeft het niet overleefd.
Dat was eigenlijk geen boom maar een berkenstam met een struik erop.
En die stam bleek rot en is geknakt. Het ziet er treurig uit.
De tuinman heeft bedacht  dat hij onze kardinaalsmuts wel opnieuw kan stutten.

TERUG NAAR OEGSTGEEST

Op zaterdag 2 november waren wij in het voormalige klooster Duinzigt in Oegstgeest.
Daar speelden voor de club Jazz in Oegstgeest in een intiem zaaltje met 100 stoeltjes drie topmuzikanten uit de internationale jazz.
Het Chuck Israels Trio:
Chuck Israels, bass, Hod O'Brien, piano en Axel Hagen, gitaar.

De Amerikaan Chuck Israels werd 50 jaar geleden bekend als lid van het Bill Evans-trio.

Hod O'Brien is een van de stijlzuiverste Amerikaanse bop-pianisten die met alle jazzgroten heeft gespeeld.

De Duitse gitarist Axel Hagen kreeg zijn opleiding aan het Haagse conservatorium en werkt sinds vele jaren in Nederland. 

Samen speelden ze louter klassieke jazz-stukken in klassieke bop-stijl.

Hopelijk gaat Jazz in Oegstgeest verder op dit veelbelovende pad.

Bert interviewde Hod O'Brien  25 jaar geleden voor de Volkskrant.

GOUVY IS GROOVY

Jaren geleden reden we er bij toeval langs: de Ferme Madelonne.

Bert zag op een boerderij in the middle of nowhere, in de Ardennen, vlak bij Luxemburg, een bordje La Note Bleu en trapte op de rem.

Zo ontdekten we het jazzfestival van Gouvy. Organisator en bedenker is Claude Lentz.

In de boerderij een echte jazzclub waar alle groten gespeeld hebben:

Bill Evans, Dexter Gordon, Johnny Griffin en ga zo maar door.

Op het weiland een grote tent ('chapiteau') waar meer dan 1000 mensen op stoeltjes in passen.

De sfeer is ouderwets, een beetje Woodstock, en vooral zoals destijds Comblain-la-Tour.

Sinds die eerste keer zijn we er geregeld geweest, meestal met groot genoegen.

 Dit jaar waren we er weer eens. Op vrijdagavond speelde Tom Harrell met zijn quintet. De autistische trompettist speelde mooie, maar soms wat eenvormige jazz.

Daarvóór zagen we een ons onbekend meisje uit New York (oorspronkelijk Oklahoma), dat klassieke jazzsongs zong en zichzelf enthousiast op de piano begeleidde: Champian Fulton.

 



Op zaterdag een vrolijk begin met de Luikse Swing Barons, waar een verbazend soepele danser het publiek tot meeklappen en meedansen wist te brengen.

Daarna doodgewaande legende Freddie Redd, vooral bekend door zijn muziek voor het junkie-toneelstuk The Connection. Hij speelde soms een weetje wankel, maar het was een grote verrassing om zijn hard-bop-composities nog eens live te horen.

Vervolgens het grootste genoegen van het festival: de 86-jarige Lou Donaldson met een kwarter waarin een schattig Japans meisje, Akiko Turuga, zeer goed Jimmy Smith naspeelde.

Wij kunnen dit festival bij alle jazzliefhebbers van harte aanbevelen.

WEST COAST JAZZ

Onze zomervakantie - 'huwelijksreis' - begon met het festival van het Los Angeles Jazz Institute.
Dat is vier dagen genieten van big bands met daarnaast zeldzame oude jazzfilmpjes en paneldiscussies met prominente jazzmuzikanten.

Ken Poston is de grote man van het Los Angeles Jazz Institute die alles bedenkt en organiseert.

Thema dit jaar: Swingin' on a Riff
Big Band Masters of the 21st Century












Er traden deze keer vooral big bands uit Los Angeles op, bestaande uit muzikanten die hun brood in de film- en tv-industrie verdienen, maar daarnaast voor de liefhebberij ook hun eigen jazz spelen. Het vakmanschap was dus even indrukwekkend als het enthousiasme.
Een van de grote namen is Bill Holman, het idool van bijna alle big band-arrangeurs ter wereld.

Een opvallende figuur is Bill Mathieu, dirigent van een orkest dat The Music of Bill Russo liet herleven.

Bobby Shew was de trompetsolist in een bewonderenswaardige reconstructie van het Miles Davis-album Miles Ahead.

Bill Watrous geldt als een van de beste jazztrombonisten.

Op de laatste zondag was er een Jazz Brunch.
De deelnemers zitten aan ronde tafels gezellig te ontbijten en te praten.
Op het podium een programma met drie concerten
* The Real Birth of the Cool. The Music of Claude Thornhill
* The Birth of the Cool, the Music of the Miles Davis Nonet
* Miles Ahead, the Classic Miles Davis + 19 Collaboration with Gil Evans

Helaas werden niet alle onderdelen van dit ambitieuze programma even succesvol uitgevoerd, maar Miles Ahead was fantastisch mooi.
Bert was wel  tevreden aan tafel te zitten met een aantal interessante jazzkenners en discussiegenoten.
Met de man met het petje, big band-fanaticus John Bowers uit Albuquerque, New Mexico, zal hij zeker contact blijven houden.

Het festival vindt twee keer per jaar plaats in het Los Angeles Airport Marriott hotel.
Hier zie je het zwembad vanaf ons balkon. Niet slecht om tussen de muziek door te vertoeven.

Intussen ging het leven in Europa ook door.
Bert en sommige andere mannen konden het niet laten om zaterdagochtend in de Sportsbar van het hotel naar de finale van de Champions League te kijken, waarin Bayern München, met Arjen Robben in een hoofdrol, Borussia Dortmund versloeg.

Meer over onze vakantie en jazz in San Francisco en Seattle binnenkort in volgende blogs.

WE ZIJN GETROUWD!

Op 1 mei 2013 zijn wij getrouwd.
 De plechtigheid vond plaats in de tuin van ons nieuwe huisje in Egmond.
Al vroeg arriveerden onze gasten.
Het was prachtig zonnig warm lenteweer.

Op het terras een theatertje van klapstoelen.
Het bruidspaar zit achter een tafeltje, opzij staat de ambtenaar van de Gemeente Bergen.

We hadden vier getuigen: voor Bert zijn zonen Alex en Robert en voor mij mijn zoon Stefan en mijn zusje Dorine.

Neef Frank Bovenkerk las de Huwelijksacte voor.

Om het huwelijk vast te leggen gaf oudste kleinzoon Sonny een klap met een hamer.

Na de plechtigheid schonken we een glaasje champagne en sneden we volgens traditie samen de bruidstaart aan.
De prachtige taart was gebakken door mijn schoondochter Irene.
Kleinzoon Felix wil ook wel een puntje.

Daarna werd het cadeau aangeboden: een Magimix voor mijn nieuwe keuken.

Er bleek nog meer geld opgehaald.

Daar gaat Bert een witte (replica) Charles Eames Lounge Chair van kopen.

Wij danken de gulle gevers.

Ten slotte gingen we met z'n allen naar Restaurant Natuurlijk in Egmond aan Zee, waar op het terras een lange tafel voor 30 personen voor ons gedekt was.

'Het lijkt wel Italië', zei iedereen. 'We voelen ons alsof we in een olijfolie-commercial optreden.'

Omdat nicht  Marja Vuijsje ook op deze mooie dag jarig was kreeg ze een cadeautje en werd ze door het hele gezelschap toegezongen.

Tot besluit nog wat familie-kiekjes:

Irene met Lena,

Lynn met haar zoon Noah,

Robert met Lynn en Samuel,

Alex met zijn nieuwe vriendin Noa Danielle.

Ik droeg een zijden patchwork rok en een bloesje erbij - uiteraard heb ik alles zelf gemaakt.

Er was ook nog een witte cape met veertjes bij en een tasje.

Een zeer gelukkige dag.

Meer details over de bruidstaart op mijn blog

www.KOKENVOORNETTEMENSEN.BLOGSPOT.COM



A GREAT DAY IN VEENDAM

Op 5 mei 2013 werd bij Rein de Graaff in zijn huis te Veendam de halfjaarlijkse jazzquiz georganiseerd.

van links naar rechts:
Bert Vuijsje, Peter Beets, Jarmo Hoogendijk, Cyriel Pluimakers, Simon Korteweg, Sem van Gelder, Peter Smids, Rein de Graaff, Eric Ineke en Wouter Turkenburg.

Het was voor de heren een lange middag van geconcentreerd luisteren en zielsverbondenheid.
Eric Ineke won de eerste prijs.

De vrouw van Rein, Francien, had een feestelijk buffet gemaakt, zodat er na afloop nog gezellig kon worden nagepraat en gediscussieerd (en naar Ajax gekeken).

De deelnemers in alfabetische volgorde:

Peter Beets

3e prijs

Sem van Gelder

Gastheer Rein de Graaff

Jarmo Hoogendijk

De winnaar: Eric Ineke

Simon Korteweg

Cyriel Pluimakers

Peter Smids

2e prijs

Wouter Turkenburg

en Bert Vuijsje,

sinds 1 mei mijn echtgenoot
(binnenkort op deze blog een
reportage van onze bruiloft).

En nog een foto van Francien